Stałe punkty kotwiczenia EN 795 A w dostępie linowym

Projektujesz system asekuracyjny wyposażony w stałe punkty kotwiczenia EN 795 A i chcesz, aby był on przeznaczony dla alpinistów przemysłowych? Wyposażasz miejsce pracy w stałe punkty kotwiczące? Jeśli tak, to ten artykuł jest zdecydowanie dla Ciebie.

Zakres ochrony punktów kotwiczenia

Są 2 typy ochrony, które w dostępie linowym są istotne przy doborze punktów kotwiczenia:

1. Ochrona pasywna – większość punktów kotwiczenia zaprojektowana jest w taki sposób, aby skutecznie chronić przed upadkiem z wysokości. Takie punkty na co dzień, przy standardowym użytkowaniu, nie przenoszą żadnych sił. Ich zdolność absorpcji energii zwykle opiera się na deformacjach, odkształceniach i ugięciach. Po amortyzacji upadku najczęściej wymagają wymiany.

2. Ochrona aktywna – punkty tego typu przenoszą obciążania znamionowe w sposób ciągły i mogą pracować pod obciążeniem bez utraty parametrów.

Norma europejska EN 795 A nie przewiduje w swoim zakresie obciążeń związanych z ochroną aktywną. Inaczej jest w USA, gdzie norma ANSI rozróżnia punkty z ochroną pasywną od tych, które muszą przenosić obciążenia aktywne. Norma dotycząca możliwości użycia punktu kotwiczenia pod stałym obciążeniem to ANSI Z359.18/A.

Czy mogę zjechać na punkcie kotwiczenia EN 795 A?

Biorąc pod uwagę restrykcyjne wymogi normy, można przyjąć, że punkty EN 795 A są odpowiednie do zastosowania w dostępie linowym. Takie założenie wynika głównie z parametrów wytrzymałościowych określonych normą. Minimalna wytrzymałość punktu to 12 kN, które punkt musi przenieść przez 3 minuty. Kolejnym krokiem jest test obciążenia dynamicznego, realizowany za pomocą liny dynamicznej EN 892, gdzie siła uderzenia musi wynosić 9 kN. Jak widzimy, na pierwszy rzut oka nie ma przeciwskazań do stosowania punktów kotwiczących EN 795 A.

Pasywna ochrona – norma EN 795 A a deformacja

Problemem, na który można natrafić podczas użytkowania punktów kotwiczenia w dostępie linowym, jest ich odkształcenie. Tak jak wspomniałem wyżej, norma EN 795 A głównie określa parametry ochronne przy pasywnym działaniu (bez obciążenia). Dowodem na to mogą być dość niskie oczekiwanie względem deformacji. Zgodnie z normą „test deformacji” wykonuje się obciążając punkt kotwiczenia siłą 0,7 kN przez jedną minutę. Po 1 minucie zdejmujemy obciążenie i sprawdzamy odkształcenia. Z uwagi, że 0,7 kN to zaledwie 70 kg to jest to bardzo mało. Wnioski nasuwają się same. Jeżeli użyjemy punktów kotwiczących w stanowiskach zjazdowych, które podlegają deformacji będziemy musieli je często (jak nie za każdym zjazdem) wymieniać.

Punkty EN 795 A WING w dostępie linowym

Technicy linowi wykorzystujący punkty WING

EN syty i ANSI całe

Jak zjeść ciastko i mieć ciastko? Aby pracować zgodnie z literą prawa, musimy do ochrony przed upadkiem z wysokości używać sprzętu zgodnego z normami europejskimi. A co w przypadku normy EN 795 A, która nie we wszystkich sytuacjach jest wystarczająca? Rozwiązanie przynoszą nam sami producenci oferując punkty kotwiczenia z normą europejską EN oraz normą ANSI. Dlatego przy wdrażaniu systemu stałych punktów kotwiczących dla pracy alpinistów przemysłowych warto poszukać certyfikacji EN 795 A i ANSI Z359.18/A (czyt. ochrony pasywnej i aktywnej).

W naszej ofercie znajduje się punkt kotwiczący spełniający 2 normy odnoszące się do ochrony pasywnej i aktywnej. Jest to punkt WING, dostępny w 3 wersjach: podstawowej – WING, w jaskrawej żółtej barwie – WINGY oraz do montażu w ekstremalnych warunkach, wykonany ze stali nierdzewnej A4 – WINGA4. Ogromną zaletą pojedynczych punktów kotwiczenia firmy Rothoblaas jest możliwość ich instalacji w betonie, stali i drewnie także klejonym i CLT.